Een beetje Trans-Canada
Bij Mile 0 van de Trans-Canada Highway kwamen we voor het eerst de naam Terry Fox tegen. Een gedenksteen leert ons dat Terry Fox een nationale held is. Hij heeft in 1980 na de amputatie van zijn rechterbeen een poging gedaan om met een kunstbeen al hardlopend de Trans-Canada Highway te overbruggen: bijna 8.000 kilometer van Victoria op Vancouver Island naar St. John op New Foundland.
Een paar dagen geleden kwamen we een gepensioneerd Canadees stel tegen die eveneens de tocht van kust naar kust maken. Ze blijken niet de enigen. Er zijn vele Canadezen die de 8.000 kilometer per camper, auto, fiets of dus zelfs lopend afleggen. Ook wij hebben de afgelopen dagen de Trans-Canada Highway gevolgd. Maar slechts een klein stukje ervan, de grofweg 800 kilometer van Victoria naar de Rocky Mountains. Heel opvallend waren de enorme klimaatverschillen. In de regenschaduw van de kustgebergten wachtte ons al na 200 kilometer een klein woestijngebied: het zogenoemde Arizona van Canada. De stoffige en desolate dorpen staan te boek als ‘hitch hikers black holes’, waar onuitnodigende motels de straten sieren. In juni kan het hier zomaar 40 graden kan worden. Als wij er vlakbij kamperen wordt de hitte prettig afgeblust met een onweersbui!
Een paar honderd kilometer verder volgen de Rockies: eerst nog als weifelend begroeide heuvels, maar al snel daarna als een hoge en machtige keten van besneeuwde bergtoppen, waar rivieren ontspringen die over een lengte van duizenden kilometers afwateren naar de drie omringende oceanen. Onze campervan slaagt er in ons over en door deze bergketen te leiden, over bergpassen met namen als ‘Kicking Horse Pass’, en over de Icefield Parkway die te boek staat als een van de mooiste wegen ter wereld, langs zo’n 40 gletsjers, turquoise gekleurde meren en woeste valleien vol elanden en beren (naast de auto!)
Gisteren hebben we dan eindelijk de Trans-Canada Highway en de Rockies verlaten en nu koersen we echt richting het noordwesten, naar Alaska. Nu nog zo’n 2700 kilometer te gaan (ongeveer de afstand van Amsterdam naar Istanbul). Bij het verlaten van de Rockies kwamen we trouwens opnieuw Terry Fox tegen, dit keer in de vorm van een berg en een Provincial Park (respectievelijk de Terry Fox Mountain en Mount Terry Fox Provincial Park!), die medio jaren tachtig zijn vernoemd naar de held van de Trans-Canada Highway.
Reacties
Reacties
Hoi Lucas & Arjen,
Mooie verhalen en foto's!
Terry Fox is ook in Nederland geen onbekend begrip! Haag Atletiek organiseert elk jaar de Terry Fox Run. Aan de laatste in 2009 heb ik zelfs mee gedaan. Er zijn ook leden die de wandeling die jullie beschrijven zelf hebben gewandeld! Klein wereldje op deze manier!
Keep up the spirit!
Groeten,
Martin
Hoi Arjen en Lucas,
Gaaf dat we jullie avonturen kunnen volgen!!!
En een mooie foto's ook!!
Van de week Marijn gezien, wat een schatje!!!
groetjes huub, Linda, Bente en Thomas
Wat een prachtige foto's zeg! Hoewel je dit toch een beetje verwacht van Canada blijft het altijd indrukwekkend.
Er ligt trouwens nog veel sneeuw daar in de Rockies.
Die Trans-Canada-Highway lijkt mij wel wat, op de fiets dan hé!
Mooie foto's weer, je kunt bijna geen foto maken, die mislukt zo mooi is het daar.
gr Dave
Ha mannen! Manlief schrijft blijkbaar namens zichzelf, dus hierbij ook een berichtje van de vrouwen! ;-) Voor mijn gevoel zit de vakantieperiode er nu op en verwacht ik jullie weer thuis, maar goed, helaas (voor mij/ons allemaal), komen julle nog láng niet thuis. Want wat is het mooi en goed om daar samen te zijn en de tijd van jullie leven te hebben! Hou vast mannen en geniet geniet geniet van al jullie geluk! Liefs en kus, Anita en Tes en Babet
Hoi Arjen en Lucas,
Leuk om jullie een beetje te kunnen volgen op deze manier. Ik ben enorm benieuwd naar de verhalen en foto's van Alaska... Veel plezier en geluk en de groeten uit het zwoele, op dit moment 32 graden zijnde, Arnhem!
Hey Lucas!
Wat gaaf dat je de sprong hebt gewaagd en dat jullie zijn gaan reizen! De laatste keer dat ik je sprak (vorig jaar zomer, mind you) was je er nog over aan het nadenken namelijk. En erg leuk om jullie verhalen te lezen. Geniet ervan en misschien dat we na jullie reis eens met de KIMmers weer wat kunnen gaan borrelen zodat je jullie mooie reisverhalen kunt komen vertellen??
Fijne reis!
Groetjes, Karin
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}