De Kleine Prins in Patagonië
Vanuit de Patagoonse steppe doemt vanuit het niets een ruw en gekarteld gebergte op. Als vingers steken de spitse pieken de hemel in, loodrecht vanuit een eindeloos ijsveld dat de onoversteekbare grens tussen Argentinië en Chili markeert. Torenhoge gletsjers komen als gigantische tongen het laagland in gegleden.
Dit is het Patagonië waar Antoine de Saint-Exupéry zijn sprookje over de Kleine Prins op heeft geïnspireerd toen hij hier in de jaren dertig van de vorige eeuw met zijn postvliegtuigoverheen vloog.Ter verbetering van ons jip-en-janneke-spaans herlezen we de Argentijnse uitgave van het kinderboekje. Zodoende herkennen we de kindertekeningen van de auteur direct: ergens op tweederde van het verhaal kijkt de Kleine Prins uit over een vreemde wereld vanaf de top van de Cerro Torre. “!Que planeto raro! Es seco y puntiagudo!”, roept de Kleine Prins uit. Ook wij zijn verbaasd en onder de indruk als we uitkijken over het massief en aan de voet staan van een hoge muur van ijs. Het is met recht sprookjesachtig. Wat is de wereld toch mooi!
Reacties
Reacties
Volgens mij is heel jullie reis 1 groot sprookje!
Mooie verhalen en beelden.
Groeten van ons uit Amersfoort.
Gaaf hoor zo ver afzakken naar het zuiden!! Geniet van het laatste deel!!
Groet,
Harold
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}