Natuurlijk missen we Nederland en alle vanzelfsprekendheden van het thuis-zijn. Maar wat zijn dan de redenen om onderweg te zijn? Welke drijfveren stuwen ons voort op onze reis van Alaska naar Argentinië? Een top 10 van het waarom van dit alles.

# 1 . Vrijheid

Een jaar lang proeven van ongebondenheid zonder verplichtingen is een bijzondere en verrijkende ervaring. Het nomadische gevoel van de lege ruimte en tijd die lonkt om op geheel eigen wijze ingevuld en verkend te worden. Hoogtepunt van dit autonome en zelfsturende geluksgevoel waren de maanden in Noord-Amerika, met dank aan ons eigen huisje op vier wielen.

# 2. Bijzondere ontmoetingen

Diepgaande gesprekken, ontroerende ontmoetingen of gewoon gezelligheid. We ontmoeten vele mensen die ons raken, bewegen en verwonderen. Uiteenlopend van de flamboyante Hawaiiaanse Lani die verdwaald is in Alaska tot de lieve Mexicaanse lerares Socorro die ons met engelengeduld Spaans bijbrengt, en van de enthousiaste Enrique en Luis die vol bevlogenheid een hostel runnen in de Colombiaanse Andes, tot het oude herdersvrouwtje die elke dag haar schapen bijeendrijft aan het Titicacameer in Bolivia.

# 3. De natuur zien en ervaren

We voelen ons vaak klein temidden van de grootsheid van de natuur. Plekken die ons kippenvel bezorgen, die het verleden en de toekomst doen vergeten en je totaal in de flow van het hier-en-nu brengen. Denk aan de onvoorstelbare en ruige puurheid van Alaska, het lieflijke sprookjeseiland Ometepe in Nicaragua, de bountystranden van Costa Rica, en de onaardse en surrealistische zoutvlaktes en vulkanen van de Boliviaanse Andes.

# 4. Het avontuur

Wel eens een grizzly op je wandelpad ontmoet? Of met duizelingwekkende snelheid over nevelwouden gezweefd? Wel eens met haaien gesnorkeld of met zeeleeuwen gedoken? Of met een brakke jeep over een immens grote zoutvlakte gereden achtervolgd door onweer? Met de mountainbike van een bijna 6.000 meter hoge vulkaan naar beneden gefietst? Op de toendra pasta gekookt terwijl je wordt opgegeten door agressieve muggen? Ooit wel eens een nietje, een katoenen draad en een steen uit je Boliviaanse yoghurt met muesli gevist?

# 5. Samen zijn, samen huilen, samen lachen

Kortom: Willeke Alberti! Natuurlijk hebben wel eens discussie over ditjes en datjes, maar we hebben het goed samen en we genieten intens. Het is een verrijking om deze geweldige reis samen te maken, en alles wat we meemaken en tegenkomen samen te kunnen delen.

# 6. Verwachtingen en het onverwachte

Soms worden hooggespannen verwachtingen niet waargemaakt, en andersom, blijken vooroordelen gebaseerd op eerste indrukken vaak ongegrond. Zo hebben we op basis van vele positieve aanbevelingen een schijnbaar romantisch Kerstverblijf geboekt aan de palmstranden van Costa Rica. Bij aankomst worden we verrast door de bij het ontbijt al dronken eigenaren Jamie en Craig, die ons rondleiden door het wat bedompte en raggelige B&B. In positieve zin zijn we enorm verrast door Colombia, waar we ons veiliger voelden dan in menig ander Latijns-Amerikaans land. Bewoond door waanzinnig gastvrije en lieve mensen die enorm blij zijn dat je hun prachtige land bezoekt.

# 7. Inspiratie

De reis is een bron van inspiratie voor het schrijven van verhalen, voor het maken van foto's, en voor nieuwe ideeën, gedachten en zelfs gerechten! En nog veel meer...

# 8. Cultuurverschillen

Enkele willekeurige voorbeelden uit een oneindige hoeveelheid aan culturele verschillen die een indruk hebben achtergelaten: In Panama ontstaat er aan de ontbijttafel een verhitte discussie tussen conservatieve republikeinen uit Alaska en vrije liberalen uit New York; In Zuid-Amerika zien we de extreme verschillen tussen straatarme mijnwerkers in Bolivia en de welvarende westerse mijnen van Chili, slechts enkele honderden kilometers verderop. In Noord-Canada leren we over bomenplanten en bosblussen en in Mexico genieten we van de muzikale veelzijdigheid, in de bus, op het plein, in de klas, en zelfs op de begraafplaats.

# 9. Een nieuwe taal leren

We leren Spaans als nieuwe taal en kunnen langzamerhand steeds beter communiceren met de ‘locals'. Oefening baart kunst, maar verre van vloeiend zijn we soms nog ‘lost in translation': In een hotel in Mexico wensen we om ons te wassen met ham in plaats van zeep en bij de drogisterij vragen we om katten in plaats van druppels voor in onze oren; in Colombia bestellen we doodleuk een puntje cocaïnetaart (Torta de Coca) in plaats van een Torta de Coco; en een Pastel de Choclo is helemaal geen vers chocoladepasteitje maar een gortdroge maïskoek.

# 10. Thuiskomen

Onlosmakelijk verbonden aan het weg-zijn is het thuis-komen. Na een jaar vol van intensiteit en weergaloze indrukken is het straks ook weer een uitdaging om thuis te zijn en de draad van het alledaagse leven op te pakken. Heerlijk om weer omgeven te zijn door familie en vrienden, maar ook het lonkende avontuur van nieuwe uitdagingen en nieuwe kansen.