'Colombia... het grootste risico is dat je er wilt blijven!' Dat is de slogan die ons op het vliegveld verwelkomt als we aankomen in Cartagena. Een boodschap die optimisme, vertrouwen en veiligheid uitstraalt. En met recht, want de guerrilla's zijn gemarginaliseerd en teruggedrongen naar de afgelegen uithoeken van de jungle en het beeldschone en afwisselende land heeft enorm veel te bieden voor de (pionierende) rugzaktoerist.

Een goed voorbeeld van de enorme veranderingen in Colombia is Medellín, een bijzondere stad gelegen in een vallei van de Andes waar het altijd lente lijkt. Vijfentwintig jaar geleden was het nog een uiterst gevaarlijke stad met het hoogste moordpercentage ter wereld. Drugsbaronnen als Pablo Escobar zwaaiden er de scepter en de stadsbestuurders hadden enkel de keuze tussen zilver en lood (smeergeld aannemen of de kogel krijgen).

De stad heeft zijn duistere imago inmiddels volledig afgeworpen en het is nu boven alles een veilige, prettige en moderne stad, waar de lokale Colombiaan je met een brede glimlach welkom heet. Wij laven ons er aan de imposante kunst, zoals de diklijvige beelden van Botero. Ook bewonderen we de vernieuwende architectuur, die gericht is op een verbetering van de leefkwaliteit voor de allerarmsten (‘Urbanismo Social'). Illustratief is het voortreffelijke openbaar vervoer: een goedkope en frequente metrolijn verbindt alle uithoeken van de stad, inclusief aanvullende kabelbanen die de hoger gelegen (sloppen)wijken bedienen.

Wij verblijven in het net iets buiten de stad gelegen Buddha Hostel. Het is de vleesgeworden droom van de Spaans-Egyptische Mariano, die zijn villa met smaak heeft ingericht en omgebouwd tot een backpackerparadijs. Het huis is omzoomd door een veranda vol met hangmatten en omringd door tropische oerplanten (bevolkt door talloze giftige kikkers). Binnen is er een bijzondere keuken waar topkok Joseph van het wereldberoemde Catalaanse sterrenrestaurant El Bulli tongstrelende gerechten bereidt. Daarnaast is er overal vreemdsoortige kunst, is er een cirkelvormig loungebed met bioscoop-voorzieningen, zijn er therapeutische ligfauteuils, en last but not least de slaapkamers met zaligmakende Memory Foam matrassen. En dit alles voor het luttele bedrag van 25 dollar per nacht...

Kortom, een plek waar bezoekers ongewild veel langer blijven dan gepland. Een risico waarmee wij in Colombia meerdere keren zijn geconfronteerd!