Nieuw licht in Newport
Half augustus brengt een 3 daagse ferrytocht ons van Alaska naar de ‘Lower 48s’. Vanaf Seattle volgen we gedurende 1600km de kustlijn tot in Californië, trouw aan de Pacific langs ‘Highway 101’. Ergens halverwege belanden we in Newport, Oregon. Op het eerste oog een weinig aanlokkelijk en schreeuwerig lintdorp met fastfoodketens en autohandelaren. Vermoedelijk wel de ideale plek voor ons recente autoprobleem: de interne verlichting heeft het begeven. En dus moeten we het tijdens de avonden en nachten met kaarslicht en zaklampjes doen. Misschien iets met de accu? We halen alles overhoop, maar komen er zelf niet uit. Dus naar de autoshops in Newport, waar we na wat omzwervingen belanden bij AllStar Electronics. Een man met gouden tanden en een goudkleurige paardenstaart luistert aandachtig naar ons probleem. “Kom over een uurtje maar terug”, aldus de paardenstaart. Na een uur is het nog niet klaar. Na twee uur ook niet en na drie uur worden we weer weggestuurd.
En dus hebben we onverwachts de kans om een plek te ontdekken die we anders argeloos en verblind door een slechte eerste indruk links hadden laten liggen. Twee blokken van de weelderige lintbebouwing met fastfoods en autohandelaren staan we plots tussen mooie en sfeervolle Victoriaanse strandhuisjes. De straten zijn gehuld in gordijnen van mist, hier en daar onderbroken door flarden aarzelend zonlicht. We lunchen in een excentriek Italiaanse café (tevens B&B, tevens tweedehands boekenwinkel, tevens natuurkaarsenhandel) waar we een broodje nuttigen dat rijkelijk gevuld is met buffelmozarella en zelfgemaakte gehaktballen ('o sole mio' kraakt door de luidsprekers). Terwijl onze spijsvertering welig opboert en oprispt, staan we even later oog in oog met een honderdtal zeeleeuwen die liggen te zonnen in de haven. Brullende, boerende en kwijlende wezens, die vechten om een plekje op de steiger.
In de loop van de middag is de klus aan onze bus eindelijk geklaard en doet de verlichting het weer. De oorzaak: een doorgebrande zekering (dus toch). Kosten: 41 dollar (lees: 1 dollar voor de zekering en 40 dollar arbeidsloon). Opbrengsten: een totaal ongeplande kennismaking met een stadje dat aanvankelijk het stoppen niet waard leek!
Reacties
Reacties
Hé Arjen en Lucas, goed om weer iets van jullie te horen. Snofke en ik maakten ons al zorgen. Maar zo te lezen is jullie nog niet door een stelletje Mexicaanse boeven de pas afgesneden!
En wat een fantastisch mooi verhaal, opnieuw! Dat zijn vaak de mooiste herinneringen, die onverwachte ontmoetingen met dorpen, steden en/of mensen waarvan je op het eerste gezicht een totaal andere indruk hebt. Maar Newport...is dat niet enorm bekend? De Newport Bayclub, het wax museum en de Ripley's? Of is dat een andere Newport? Heb daar zelf zo'n luxe jaren 20 zeeoord beeld bij, soort melancholisch vergane glorie...anyway, leuk om weer eens wat te lezen van jullie. Op naar het volgende verhaal!
dat is het mooie van een wereldreis, soms kom je ergens, waarvan ik ook soms dacht: mijn God! uiteindelijk waren het dan oms de mooiste ontmoetingen met lokale mensen!
blijf genieten! dave
Hej Lucas en Arjen,
Wat een heerlijkheid om jullie verhalen te lezen! :-) Nu zijn jullie dus echte wereldreizigers; de wereld ongepland op je af laten komen... Van de zomer heb ik ook iets dergelijks geleerd bij m'n summerschool productdesign en ook bij de flirtcursus die ik toevallig tegenkwam, namelijk de vraag: "what would YOU recommend?" Voor mij een openbaring! Heel mooie, speciale plekjes van Londen gezien... :-) Geniet van jullie reis en hartelijke groeten! Arthur
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}